The
Seven Levels of Photographers
A
Spiritual and Satirical
Guide. I wrote this as a joke one morning and now the whole
world thinks it's some sort of Ten Commandments. Lighten up folks!
© 2005 KenRockwell.com
Also in English French Italian German Spanish
Dutch Portuguese Czech Polish Russian
Hungarian Ukrainian Turkish Thai Chinese
read the
sevel levels of artists here and the seven levels of
surfers here.
(I'm using
the Western convention of "he" to refer to both
genders)
Kunstenaar: Het hoogste niveau 7 (gelijk aan de hemel in christelijke
mythologie)
Dit is het hoogst haalbare niveau.
Een kunstenaar vat zijn fantasie in een tastbare vorm genaamd een foto.
Hij vangt de betekenis van de plaats of persoon, realiteit of verzonnen,
in deze foto en degene die de foto ziet reageert hier op.
Een kunstenaar heft zijn gereedschappen volledig onder controle. Als
hij zijn kunst schept, wordt de geest van een kunstenaar een met het
onderwerp. Hij oefent met zijn gereedschappen als hij geen kunst schept
maar als hij zich met kunst bezig houdt, wordt de camera een verlengstuk
van zijn gedachtegang. Op geen enkel moment is hij bezig met technische
aspecten als hij zijn kunst bedrijft.
Om een vergelijking met muziek te maken, een muzikant stemt zijn instrumenten
maar als hij speelt, denkt hij nog niet eens aan zijn vingerbewegingen.
Hij gaat volledig op in de passie van het moment.
Net als professionele surfers die vele surfborden bezitten of een gitarist
met 23 gitaren, heeft een kunstenaar een heel regiment aan camera’s,
voor ieder doel heeft hij er een voor handen.
Aan de andere kant zijn er ook kunstenaars met een camera of zelfs
helemaal geen. Het maakt geen verschil.
Kunstenaars kleden zich apart en zijn geneigd laat naar bed te gaan.
Zij geven de voorkeur aan het fotograferen van knappe, jonge vrouwen
en zijn daar trots op.
Niemand ziet hun werk omdat ze niet in staat zijn zichzelf te promoten
en helaas, ze stellen hun eigen uitmuntende werk niet eens op prijs.
Degenen die dat wel doen dalen af naar het niveau Hoer wat helaas ook
met zich meebrengt dat je het werk van een echte kunstenaar nooit te
zien krijgt tenzij je hem persoonlijk kent. Goede artiesten schamen
zich veelal om hun werk te laten zien aan iemand tenzij ze de persoon
zeer goed kennen. Dit komt omdat het werk hun ziel bevat.
Kunstenaars gebruiken alle soorten en maten camera’s inclusief
pinholes en wegwerpmodellen, of 8 x 10s. Ze gebruiken van alles om
dat te creëren wat zij willen.
Hoer: Niveau 6
Een hoer is een artiest die zijn ziel verkoopt voor geld of drugs.
Zijn visie wordt aangetast omdat hij zich verlaag tot dit niveau.
Waarom? Omdat als iemand afhankelijk is van de verkoop van zijn ziel
om te kunnen eten en hoopt dat er niemand aan zijn werkwijze tornt,
dan zal diegene niet meer experimenteren met nieuwe stijlen.
Als het werk van een hoer na jaren van experimenteren voldoende betaald
voor een goed belegde boterham, dan is het onwaarschijnlijk dat hij
nog openstaat voor nieuwe stijlen als hij nog niet binnen is.
Kunstenaars met een vertegenwoordiging (wat zoveel betekent als vertegenwoordigd
door een galerie of een agent, net zoals pooiers het doen in de prostitutie)
kunnen dat verliezen als zij hun stijl veranderen.
Vandaar dat kunst voor de verkoop van een persoon praktisch niet verbeterd
of veranderd.
De stijl die goed verkoopt is alles wat de pooier (lees: vertegenwoordiger)
en de koper van de hoer wil zien. Zie ook Barnbaum's boek over de kunst.
Het is onwaarschijnlijk moeilijk voor een succesvolle hoer om zijn
stijl te wijzigen nadat hij is ontdekt en geaccepteerd.
Meer over de hoerenklasse op niveau 10 hier.
Amateur: Niveau 5
Mensen die minder dan de helft van hun inkomen verdienen met fotografie
zijn amateurs. Dit heeft verder niets te maken met de kwaliteit van
hun foto’s
De persoon houdt van het maken van foto’s. Goede amateurs met
een pure geest kunnen de andere niveaus direct overstijgen tot het
niveau kunstenaar.
Mensen die bruiloften fotograferen enzovoort in weekenden naast hun
gewone baan zijn nog steeds amateurs; ze vragen enkel geld voor hun
foto’s. Zoals je kan lezen, kunnen ze veel geld voor die snapshots
vragen.
Amateurs die denken dat betere camera’s hun foto’s zullen
verbeteren lopen het risico af te dalen naar het laagste niveau van
apparatuur fetisjist. Te veel amateurs zijn misleid door camerafabrikanten
met de gedachte dat ze goede camera’s nodig hebben voor mooie
foto’s. Deze gedachte is vergif voor het maken van kunst.
Amateurs die zichzelf verliezen in het creëren van geweldige beelden
bewandelen het pad naar de top.
Amateur zijn is een goede zaak; vanuit dit niveau kan je eenvoudig
stijgen naar het niveau van artiest.
Amateurs gebruiken praktisch altijd Canon spiegelreflexen.
Snapshooter: Niveau 4
Samen met mijn moeder vertegenwoordigd deze groep de massa. Deze mensen
willen herinneringen in plaats van foto’s of camera’s.
Snapshooters die grafisch kunstenaar zijn of anderszins visueel goed
onderlegd, maken vaak fantastische beelden waar velen van onder de
indruk zijn. Deze snapshooters zijn kunstenaar en hebben dat zelf niet
in de gaten. Ze kleden zich meestal beter dan degenen die denken dat
ze kunstenaar zijn.
Geloof ‘t maar: het is de fotograaf die de beelden maakt, niet
de camera.
Snapshooters gebruiken compact en wegwerp cameras, die dezelfde mooie
resultaten geven als Leica’s, Nikons, Canons and Contaxes in
de handen van de rest.
Professional: Niveau 3
Een professionele fotograaf is iemand die volledig kan leven van de
verkoop van zijn foto’s.
Professionals maken geen kunst om van te leven; zij maken beelden voor
commerciële doeleinden. Ze zijn meestal wel bekend met de gereedschappen
en krijgen redelijke beelden, hoewel ze misschien wel of niet fantasie
vastleggen.
Natuurlijk maken professionals geweldige foto’s maar dat doen
ze in hun vrije tijd.
Professionals besteden maar weinig tijd en zorg aan hun camera’s
behalve als ze gerepareerd moeten worden. Ze besteden de meeste tijd
aan de jacht op werk en het zeuren over andere fotografen in hun omgeving
die hun prijzen laten zakken.
Professionals geven per maand meer geld uit aan film en vaklaboratoria
dan dat ze in een heel jaar aan camera apparatuur uitgeven.
Er zijn geen professionele natuur fotografen. Deze hebben allen een
baan of laten hun vrouw hen onderhouden.
Professionals fotograferen met Nikon reflexen, Mamiya middenformaat
en Calumet 4x5" camera’s. Ze kunnen zich geen apparatuur
veroorloven zoals de meeste serieuze amateurs.
Tenzij je inkoper bent van beeldmateriaal of je hebt een professional
als vriend of kennis, heb je nog nooit gehoord van professionele fotografen.
De personen die te zien zijn in commercials voor camera’s die
aangeven welke apparatuur zij gebruiken, zijn slechts mensen die worden
betaald om reclame te maken.
Professionals hebben geen websites en geven geen technische nieuwsbrieven
uit. Deze personen zijn meestal amateurs.
Rijke Amateur: Niveau 2
Dit zijn amateurs die, omdat ze teveel geld hebben, veel apparatuur
kopen om hun vrijheid uit te beelden. Het zijn meestal mannen en ze
zijn veelal op leeftijd en gepensioneerd.
Rijke amateurs fotografen met Leicas, Contaxes, Alpas, Hasselblads
en Linhof 4x5s. Het zijn uitstekende camera’s maar de resultaten
zijn gelijk aan die van de Zenits, Pentaxes, Bronicas en Tachiharas.
De armere amateurs gebruiken Nikon of zelfs Canon spiegelreflexen.
De laatste tijd gaan deze idioten voor digitale spiegelreflexen die
ontworpen zijn voor kranten fotografen zoals de Canon EOS-1D of de
Nikon D1X, die technisch lagere resultaten leveren dan film camera’s
die door snapshooters worden gebruikt. De echt stomme mensen hebben
gewacht op de $7,000 kostende Contax N Digital, die nog minder bruikbaar
is dan de digitale reflexen van Nikon of Canon, en maken nog steeds
technisch mindere beelden dan een goedkope film spiegelreflex.
Slechte, rijke amateurs denken dat vage zwart /wit foto's van arme
mensen kunst is.
Een aantal rijke amateurs vallen makkelijk naar de laagste klasse omdat
ze zich te druk maken om hun apparatuur, anderen gaan meteen mooie
kunst maken omdat ze zich geen zorgen maken over hun apparatuur want
zij zijn van mening dat dat toch het beste van het beste is. Vreemd
genoeg maken rijke amateurs gewone beelden. Ze zijn goed of ze bakken
er niks van.
Apparatuur fetisjist: Het laagste niveau 1 (gelijk aan de hel in Christelijke
mythologie)
Deze mannen (en het zijn echt alleen maar mannen) tonen geen enkele
interesse in kunst of fotografie omdat ze geen ziel hebben. Het gemis
van de ziel zorgt ervoor dat ze geen gevoel of verbeelding kunnen uitdrukken
en dat is de reden dat hun foto’s, als ze zich al de moeite getroosten
om deze te maken, waardeloos zijn.
Deze mensen lijden aan analyse verlamming en bereiken niets.
Heeft het turen door een microscoop om testfoto’s te analyseren
iets te maken met het fotograferen van een Joshua tree bij zonsopgang?
Natuurlijk niet. Erger zelfs, tijd verslingeren aan apparatuur testen
is geen tijd besteden aan het leren van bruikbare aspecten van fotografie
en is zeker geen tijd besteden aan het daadwerkelijk fotograferen.
Test enkel voldoende zodat je weet wat je apparatuur kan doen en ga
aan de slag met echte fotografie.
Ze zijn echt slechts enkel en alleen geïnteresseerd in apparatuur.
Ze kletsen je de oren van je hoofd als je ze hun gang laat gaan maar
zodra je ze vraagt naar hun portfolio binden ze snel in of ze denken
dat je hun apparatuur of voorraad wilt zien. Hier zie je dat camera’s
geen invloed hebben.
De meesten hebben en technische achtergrond zoals engineering, computers
en exacte wetenschappen. Deze mensen maken zich zo druk om het geven
van cijfers aan zaken dat ze volledig uit het oog verliezen dat camera’s
en test grafieken niets te maken hebben met het hart van het beeld.
Omdat ze zich zorgen maken over camera prestaties hebben we ze fetisjist
gedoopt. Helaas struinen velen van hen kenrockwell.com af op zoek naar
camera prestaties.
Velen van hen spelen ook met audio apparatuur, computers en auto’s.
Ze vermaken zich louter met het speeltje, net als met hun camera’s,
om het apparaat en niet voor hun eigenlijke doel.
De jongeren in deze groep spelen computerspelletjes, houden zich op
in chatrooms en surfen op het web. Ouderen sluiten zich aan bij camera
clubs (je zou bij een fotografie club moeten gaan en niet bij een camera
club of welke club dan ook die de meetlat langs kunst wil leggen omdat
kunst subjectief is en niet met een cijfer kan worden beoordeeld).
Deze mensen zullen nooit iets opzienbarends maken met welke apparatuur
dan ook maar ze raken wel opgewonden van louter het bezit, het verkrijgen
of er slechts over praten.
Het enige gereedschap dat deze mensen negeren, is het enige dat werkelijk
helpt: licht.
Iemand met een redelijke portfolio is geen apparatuur fetisjist. Iemand
met meer camera’s dan foto’s zou het kunnen zijn. Mensen
met websites die schermen met technische artikels maar slechts weinig
interessante foto’s zijn het naar alle waarschijnlijkheid wel.
Ga onder geen enkele omstandigheid om met deze mensen, praat niet met,
lees hun website niet en vraag hen vooral niet om fotografisch advies.
In de ogen van de onschuldige lijken zij een bron van kennis, maar
hun zieke, levensloze zielen willen jou maar al te graag meesleuren
in hun persoonlijke hel en laten je geest voor altijd onzeker met twijfels
of je lens scherp genoeg is. Als je je hier zorgen over gaat maken,
zal je nooit iets fotograferen behalve stenen muren en test kaarten.
Deze mensen zijn eenvoudig te herkennen. Als je zover hebt gelezen,
heb je vast ook hun websites gezien. Er staat veelal veel informatie
over apparatuur maar echte foto’s ontbreken. Behoed je voor informatie
van welke website dan ook waar geen foto’s staan die je bewondert.
Andere mensen hanteren een andere omschrijving voor deze groep. Dit
artikel voegt perspectief toe.
Deze mensen zijn de reden dat ik de meeste foto’s van mijn apparatuur
van mijn website heb gehaald omdat er door deze groep meer aandacht
aan apparatuur foto’s werd geschonken dan aan mijn kunst! De
bandbreedte waar ik voor betaald werk bijna volledig geconsumeerd door
deze idioten die naar mijn objectieven kijken in plaats van mijn foto’s
in de galerijen wat toch het doel is van de site. Dat is de reden dat
alle onzinnige pagina’s zoals deze een gele achtergrond hebben
zodat het pijn doet aan je ogen en je minder tijd zal verslingeren
aan boutjes en moertjes.
De meeste mensen die mijn tijd verkwanselen met technische en apparatuur
vragen via deze site behoren helaas tot deze ongeïnspireerde groep.
Vrijwel iedereen die zich druk maakt om tot welke groep ze op deze
lijst behoren vallen in de laagste categorie. Veelal misbruiken ze
het internet en besteden uren aan het “bijdragen” aan technische
websites en fotografie chatrooms zoals Photo.net, dpreview.com en photocritique.net
in plaats van zelf te fotografen. De gasten hier zijn niet geheel slecht
en de meeste Leica mensen op deze site zijn slechts apparatuur verzamelaars.
|